Wydział Pedagogiki

Nagroda Skrzydła Wyobraźni dla prof. dr hab. Teresy Hejnickiej-Bezwińskiej oraz prof. dr hab. Ewy Filipiak

Prestiżową nagrodą „Skrzydła Wyobraźni” zostały uhonorowane prof. dr hab. Teresa Hejnicka-Bezwińska oraz prof. dr hab. Ewa Filipiak z Wydziału Pedagogiki UKW.

Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego zorganizowało po raz trzydziesty czwarty uroczystość uhonorowania wybitnych uczonych wspierających praktykę i teorię kształcenia.  Podczas Podsumowań Ruchu Innowacyjnego w Edukacji przyznawana jest statuetka „Skrzydła Wyobraźni” - nagroda za szczególne osiągnięcia w działalności innowacyjnej dla edukacji.

Sylwetki Laureatek:

Prof. Hejnicka-Bezwińska (w maseczce ochronnej) odbiera statuetkę Skrzydła Wyobraźni podczas gali rozdania

  • Prof. dr hab. Teresa Hejnicka-Bezwińska, emerytowana Profesor UKW w Bydgoszczy. Zainteresowania naukowe Pani Profesor związane są z dyskursami edukacyjnymi oraz dyskursami o pedagogice i polityce reform oświatowych, które najpełniejsze odzwierciedlenie znalazły w ponad 10 pracach zbiorowych, będących dorobkiem Zespołu Pedagogiki Ogólnej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN.

    Profesor Teresa Hejnicka-Bezwińska jest Autorką ponad 150 artykułów oraz kilku podręczników akademickich z pedagogiki, bardzo ważnych w kształceniu pedagogów i kandydatów do zawodu nauczyciela przedmiotu. Wśród najważniejszych monografii są: W poszukiwaniu tożsamości pedagogiki. Świadomość teoretyczno-metodologiczna pedagogiki polskiej (1989); Orientacje życiowe młodzieży (1991); Edukacja – kształcenie – pedagogika (Fenomen pewnego stereotypu) (1995); O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości (2000); Praktyka edukacyjna w warunkach zmiany kulturowej (2015).

Prof. Ewa Filipiak w czarnej sukience i okularach dzierży w dłoniach statuetkę i dyplom

  • Prof. dr hab. Ewy Filipiak prowadzi nowatorskie badania wdrożeniowe związane z tworzeniem nowych kontekstów dla edukacji dzieci i młodzieży oraz pedagogów i nauczycieli; z sukcesem przenosi zaawansowaną teorię akademicką na praktykę w jej dwóch kluczowych wymiarach: kształcenia dzieci w wieku wczesnoszkolnym oraz kształcenia nauczycieli dla tego etapu edukacji; jest edukatorem i promotorem zmiany edukacyjnej, zaangażowanym w promocję kreatywnego i innowacyjnego kształcenia i dostosowywanie kształcenia (uczniów i nauczycieli) do zmieniającej się rzeczywistości; jest autorem propozycji  rozwijania zdolności uczenia się na wszystkich poziomach edukacji.

    Nieustannie poszukuje szkoły wspierającej rozwój i myślenie dziecka, w szczególności opartej na założeniach koncepcji Lwa S.Wygotskiego, wspiera nauczycieli i studentów w poszukiwaniach sposobów doskonalenia warunków oferowanych dzieciom w zinstytucjonalizowanej edukacji. Publikacje naukowe Pani Profesor oraz prowadzone przez Nią zajęcia dla studentów pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej są znane i cenione w środowiskach nauczycielskich, dla których rozwinęła jeden z najbardziej wymagających radykalnego zbliżenia się do poziomu nauki światowej zakres badań teoretycznych i empirycznych z pedagogiki wczesnoszkolnej w paradygmacie konstruktywistycznym. Jej współpraca z światowej klasy konstruktywistami sprawiła, że wprowadziła do polskiej pedagogiki reform wczesnoszkolnych innowacyjny model pracy nauczyciela/studenta z dzieckiem na I etapie edukacji: nauczania rozwijającego według koncepcji Lwa S. Wygotskiego. Prowadząc oddolne debaty o innowacjach w edukacji przyczynia się do zmiany kultury szkoły.